فهرست مطلب
ما دوست داریم اطمینان حاصل کنیم که نمایشگرهای دیجیتالی می‌توانند بهتر از گذشته کار کنند. تا همین چند وقت پیش، سخت بود که بتوان محتوای عالی را در نمایشگرهای هوشمند نشان داد. اکنون، اجرای یک یک پرزنتیشن، یک خبر زنده مستقیم روی آن، فقط چند ثانیه طول می‌کشد. اما موضوعی که اغلب در مورد آن بحث میکنیم؛ این است که مرحله بعدی چیست؟ چه اتفاقی می‌افتد اگر نمایشگرهای دیجیتالی ما حتی باهوش‌تر از این شود و به بقیه “چیزهای” اطراف ما متصل شود؟ بنابراین ما تصمیم گرفتیم ببینیم چه اتفاقی می‌افتد اگر نمایشگرها به بخشی از اینترنت اشیا تبدیل شوند (IoT) . البته یک نکته قابل توجه هم وجود دارد: آن‌ها در حال حاضر هم جزئی از IOT هستند.
اینترنت اشیا چگونه موجب بهبود کارایی دیجیتال ساینیج در طیف وسیعی از صنایع شده است؟
دیجیتال ساینیج با توجه به قابلیت ها و انعطافی که دارد، به سرعت به یکی از تکنولوژی های ضروری در زمینه های کاری مختلف شده است.
کارایی دیجیتال ساینیج ها به ویژه از زمانی که بحث استفاده از اینترنت اشیا به میان آمد بیشتر و بیشتر شده است.
اینترنت در مقابل اینترنت اشیا
اغلب کارهایی که توسط دیجیتال ساینیج انجام می شوند، ناشی از امکان اتصال و تطبیق پذیری این محصولات با اینترنت می باشد. استفاده از RSS برای ایجاد محتوای به صورت real time یکی از این مزایاست.
اتصال دیجیتال ساینیج ها به اینترنت اشیا، این پتانسیل را به وجود می آورد که آن ها را به یک سطح کاملاً جدید منتقل کند. شهر های هوشمند مثل نیویورک در حال حاضر در حال استفاده از دیجیتال ساینج در کنار اینترنت اشیا به منظور راحت تر و ایمن تر کردن زندگی بشر در کنار مدیریت شرایط اضطراری هستند.
محتوای نمایشگرها با تغییر شرایط فعال می شود
کلید کلیه سیستم‌های اینترنت اشیا، داده هایی است که بین آن‌ها منتقل می‌شود. فرض کنید شما یک نمایشگر دیجیتال دارید که با یک سیستم نظارت بر ترافیک ارتباط دارد. سیستم مانیتورینگ نحوه حرکت اتوبوس، و ترافیک را از روی نقشه ردیابی می‌کند و نمایشگر با استفاده از یک برنامه، همه این داده‌ها را با هم جمع کرده و یک داشبورد بسیار کاربر پسند ایجاد می‌کند. به این ترتیب، سه سیستم مستقل (یک نمایشگر، یک سیستم نظارت بر ترافیک، یک سیستم ردیابی) به یک نمایشگر دیجیتالی با قابلیت تغییر سایز تبدیل شده است.
نمایشگر شما آنچه در خیابان‌های اطراف‌تان می‌گذرد و الگوی ترافیکی که می‌تواند بر نحوه مسیر یابی شما هنگام صبح برای رفتن به سر کار تأثیر بگذارد، را به تصویر بکشد. دیگر نیازی نیست که بلند شوید، اخبار تلویزیون را بررسی کنید، به برنامه‌ای برای جدول زمانی اتوبوس‌ها نگاه کنید و امیدوار باشید که همه چیز سروقت انجام خواهد شد. درعوض، شما یک صفحه نمایش سفر زنده دارید که با داده‌هایی تغذیه می‌شود که برای اطمینان از رسیدن به مقصدتان در کوتاهترین زمان ممکن، فقط به یک نگاه گذرا نیاز دارد.
جهانی فراتر از نمایش
سناریوهای دیگری نیز برای پیش بینی کاربرد دیجیتال ساینیج در آینده نیز وجود دارد که ما از بیان آن‌ها هیجان‌زده می‌شویم. این سناریوها به سادگی بر اساس این اصل که “اگر این باشد پس آن می‌شود.” در شرایط مختلفی مطرح می‌شود. به عنوان مثال، فرض کنید که شما در رستوران، روی صفحه نمایش، منوی دیجیتالی را در اختیار دارید و بالاترین غذای موجود در منوی شما به فروش می‌رسد و تمام می‌شود. یخچال و فریزری که غذا را در خود ذخیره کرده، متوجه فروخته‌شدن و به اتمام رسیدن آن شده است، بنابراین پیامی به نمایشگر دیجیتال منتقل می‌کند، درنتیجه، نمایشگر این مورد را از منوی دیجیتال حذف می‌کند و غذای دیگری را جایگزین می‌کند. مشتریان می‌توانند دقیقاً آنچه موجود است را ببینند و می‌توانند سریعتر و آگاهانه تصمیم بگیرند.
به همین ترتیب، می‌توانید نمایشگرهایی داشته باشید که با ردیاب‌های پوشیدنی تناسب اندام در ارتباط هستند و بر اساس آن، نمایشگرهای تبلیغاتی را به روز می‌کنند، نمایشگر هایی که پیام چراغ راهنما را ارسال می‌کنند یا نمایشگرهایی که تحت تأثیر عوامل خارجی هستند. فرض کنید هوا بد است؛ نمایشگر، شروع به نمایش پیشنهادات قهوه و فروش چتر می‌کند. اگر هوا خوب است، به تبلیغ بستنی و کرم آفتاب روی می‌آورد. همه این سناریوها به نمایشگر دیجیتال کمک می‌کند تا بیشتر مفید واقع شده و با دنیای اطراف خود هماهنگ شود.
-
نمایشگرهایی که محیط اطراف خود را حس می‌کنند
بدون تجربه خرید هوشمند، نمی‌توانید در مورد آینده نمایشگرهای مجهز به اینترنت اشیا صحبت کنید. برای مدتی طولانی، پژوهشگران پیش بینی می‌کردند که نمایشگرهای دیجیتال تبدیل به یک تجارت بزرگ در فروشگاه‌ها شده و باعث جذب مشتری می‌شوند. حقیقت این است که این فناوری وجود دارد اما استراتژی پشت آن هنوز هم نیاز به کار دارد.
در یک سناریوی عالی، تمام نمایشگرها تعاملی خواهند بود. این نمایشگرها با سنسوری در ارتباط است که با تلفن کاربر ارتباط برقرار می‌کند. این روش، به تلفن هوشمند کاربر (یا ساعت هوشمند و غیره) اجازه می‌دهد، تنظیمات برگزیده را با سنسور به اشتراک بگذارد، که به نوبه خود به صفحه نمایش می‌گوید دقیقاً چه چیزی را نشان دهد. سپس خریدار با لمس کردن یا گفتن، آنچه را که باید در نمایشگر دیجیتال به اشتراک گذاشته شود، مشخص می‌کند و کنترل کامل نمایشگر را در اختیار دارد که می‌تواند اطلاعات مفید واقعی مانند نقشه‌های مسیریابی طبقات، کدهای ارائه شده و اطلاعات محلی را نشانه بگیرید.
با اضافه کردن ردیابی حرارتی (Heat-Mapping)، دیجیتال ساینیج‌ها نیز می‌توانند برای فروش اقلام بر اساس مناطق پرتردد فعال شوند. همچنین می‌توانید نمایشگرهایی را در اختیار داشته باشید که شلوغ بودن فروشگاه‌ها یا ادارات را حس کرده و به تلفن های هوشمند کارمندان هشدار می‌دهند تا زمان انتظار در صف را کاهش دهند.
-
نمایشگر هایی که به دستورالعمل واکنش نشان می دهند
نمایشگرهایی که تصمیم می‌گیرند چه کاری برای شما انجام دهند، عالی هستند اما ما انسان هستیم و البته اغلب دوست داریم مسئولیت آن را بر عهده بگیریم. نمایشگرهایی که بصورت صوتی فعال می‌شوند، مانند نمایشگرهایی که با آمازون الکسا آزمایش شده‌اند، جهانی را ایجاد می‌کنند که به نمایشگرها می‌توان گفت چه کاری انجام دهند.
بزرگترین مزیت نمایشگرهای فعال شده با صدا این است که برای اجرای آن نیازی به نمایشگر لمسی (نسبتاً گران) ندارید و مجبور نیستید در جایی نزدیک به نمایشگر مورد نظر باشید.
برای کسانی که از نظر جسمی معلولیت یا نابینا هستند، یا حتی برای کودکانی که ممکن است نتوانند نمایشگرهای بلند را لمس کنند، این یک فرصت بزرگ است. در یک سناریوی اداری، یک مدیر بازاریابی می‌تواند به راحتی به نمایشگر نمایش بگوید که چه چیزی را نشان دهد و کار مورد نظر او، انجام شده است.
یا فرض کنید نمایشگرهای لمسی دارید که مشتریان می‌توانند موجودی کالاها را بررسی کنند، یک سایز کفش خاص سفارش دهند یا درباره کسب و کار شما اطلاعاتی کسب کنند. در املاک و مستغلات، می‌توانید تابلوهای تعاملی داشته باشید که بازدیدکنندگان می توانند برای یافتن خانه‌ای مناسب از طریق آن، فایل‌های موجود را مرور کنند.
در محیط های تجاری، این ارتباط بیشتر بر روی ارائه محتوای متمرکز شده برای مشتریان، تمرکز خواهد نمود و گسترش آن بر پایه دو سوال اساسی شکل خواهد گرفت :
مناسب ترین و به روزترین اطلاعات برای مشتریان کدامند؟ و کدامیک از این اطلاعات بیشترین بازدهی را در بر خواهند داشت؟
در مرحله اول، دیجیتال ساینیج نیاز به یک سری ورودی دریافت شده از مشتریان خواهد داشت و این موضوع جزو حداقل های لازم جهت دستیابی به پرسش های بالاست.
به محض اینکه دیجیتال ساینیج به اینترنت اشیا متصل شود، از طریق آن قادر خواهد بود با گوشی های هوشمند و سایر گجت های مشتریان وارد ارتباط شده و این موضوع موجب خواهد شد که ساینیج ها بتوانند نیاز های مشتریان را پیش بینی کرده و اطلاعات مورد نیاز آن ها را ارائه دهند.
حتی این امکان وجود خواهد داشت که این ارتباط به طور مستقیم با دستگاه های مشتریان برقرار شود و آن ها را تا تکمیل پروسه ای که شروع کرده اند یاری کند.
به عنوان مثال، در مراکز خرده فروشی، مشتریان می توانند از اپلیکیشن های مخصوص برای انتخاب محصولات مورد نظر خودشان استفاده نمایند، و پس از انتخاب، آن ها را در نمایش گر های بزرگتر به صورت مجازی امتحان کنند و در نهایت به توجه به سیگنال های ارسال شده برای آن ها، محصول یا محصولات فیزیکی خود را پیدا کرده و با ایجاد بهترین تجربه کاربری، خرید خود را به بهترین نحو صورت دهند.
در پاسخ به این سوال که کدامیک از این اطلاعات بیشترین بازدهی را در بر خواهند داشت؟
در دنیای واقعی اینترنت اشیا و دیجیتال ساینیج ها قادر خواهند بود به کاربران دریای بیکران از اطلاعات را ارائه دهند . اما این موضوع مطمئنا غیر ضروری و در اغلب موارد برای مشتریان نامطلوب خواهند بود. در مقابل کسب و کارها بیشتر به دنبال راهی برای افزایش بهره وری و نرخ تبدیل مشتران به خریداران خواهند بود. و این امر در بسیاری از موارد با بهره گیری از مزایای اینترنت اشیا امکان پذیر خواهد بود.
جمع بندی
هرچه نمایشگر دیجیتال بیشتر متصل و هماهنگ‌تر با محصولات و سیستم‌های دیگر باشند، شما یک دیجیتال ساینیج در اختیار دارید که:
- با تغییر شرایط فعال می‌شود
- تحت تأثیر سیستم‌ها، حسگرها و دستگاه‌های دیگر قرار می‌گیرند
- به محیط اطراف حساس است
- نسبت به دستورالعمل‌ها واکنش پذیر است
سناریوهایی که مطرح کردیم، یا در حال حاضر موجود است یا دور از دسترس نیست. هر روز پیشرفت‌های بیشتری آغاز می‌شود. وقتی نمایشگرهایی که روزمره از آن‌ها استفاده میکنیم و می‌بینیم بخشی از آن می‌شوند، امکاناتی که در اختیار شما قرار می‌گیرد، بی پایان هستند.
