USB-B و USB-A در ویدئو پروژکتور چه تفاوتی دارند؟

تفاوت‌های USB-B و USB-A در ویدئو پروژکتور از لحاظ شکل فیزیکی کاملا واضح است، اما تفاوت‌های بسیار جزئی‌تری نیز از لحاظ کارایی بین آن‌ها وجود دارد. ادامه مقاله را بخوانید تا با این تفاوت‌ها آشنا شوید و بدانید که چگونه همه چیز به USB-C تغییر می‌یابد. USB-C یک استاندارد چندکاره و قدرتمندتر است و قرار است تا سال‌های آینده کانکتور اصلی باشد.

USB چیست؟

USB یک استاندارد صنعتی برای کابل‌ها و کانکتورها است که مانند هر فناوری دیگری، در طول زمان پیشرفت کرده و دارای ورژن‌های مختلفی بوده تا سرعت و قدرت آن به طور قابل توجهی بهبود یابد. اولین نسخه USB در سال 1996 منتشر شد و جدیدترین ورژن با ارتقاء سرعت قابل توجه تحت نام USB4 در سال 2019 به بازار عرضه شد، اگرچه این ورژن هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته است. با افزایش سرعت، طراحی فیزیکی کانکتورها نیز بهبود یافته و آخرین فرم آن یعنی USB-C نشانگر پیشرفت قابل توجهی در USB-A و USB-B است.

چه چیزی باید درباره تفاوت‌های USB-C ،USB-B و USB-A بدانیم؟

علاوه بر بهبود سرعت، USB چندین مشخصات متفاوت برای اتصالات خود دارد. USB-A وUSB-B فرمت‌های اصلی یو اس بی با دو سر کابل غیر متقارن هستند. علاوه بر این، دوطرف سری هر کانکتور نیز متقارن نیست. به جز این ورژن‌ها، نسخه‌های کوچک و میکرو USB-A و USB-B وجود دارد که باعث سردرگمی می‌شود زیرا کاربران برای استفاده از تجهیزات به کابل‌های مختلف نیاز دارند و ممکن است برای اولین بار وصل کردن دستگاه‌ها برایشان مشکل باشد. از سوی دیگر USB-C با قابلیت‌های انتقال دو طرفه و برگشت پذیر و نرخ داده بهتر، کارها را به طور قابل توجهی ساده می‌کند.

مبانی اولیه USB

USB ( Universal serial bus) یا یو اس بی، یک پروتکل و استاندارد سخت افزاری برای ارتباطات دیجیتال است. این بدان معناست که استاندارد USB هم شکل واقعی کابل‌کشی و کانکتورها و هم ساختار داده‌هایی را که از آن‌ها عبور کرده، مشخص می‌کند که استاندارد اصلی آن در سال 1996 منتشر شد.

هدف اصلی یو اس بی با قرار گرفتن عبارت یونیورسال به معنی جهانی در عنوان آن، نشان داده شده است. یعنی در ابتدا امیدوار بود که ارتباطات و منابع برق را برای تجهیزات جانبی کامپیوتر استانداردسازی کند. اما این جهانی بودن اخیراً با معرفی تکنولوژی USB-C به واقعیت نزدیک شده که ورژن‌های اولیه این فناوری اتصال را تا حد زیادی بهبود بخشیده است.  قبل از USB کاربران مجبور بودند با مجموعه‌ای از کابل‌ها و کانکتورهای حجیم مختلف، مانند پورت‌های موازی، سریال، و VGA و …  که به علت مشخصات ظاهری متفاوت از نظر عملکردی قابل جایگزین شدن با هم نبودند، دست و پنجه نرم کنند.

مزیت ویژه USB نسبت به این اتصالات قبلی این است که انتقال داده و برق را با هم انجام می‌دهد و تا حد زیادی نیاز به منبع تغذیه مستقل برای دستگاه‌های خارجی را رفع می‌کند. رابط‌های USB معمولاً به پیکربندی اضافی سرعت داده، آدرس‌های ورودی/خروجی و کانال‌های دسترسی به حافظه نیاز ندارند. بنابراین، کابل‌های یو اس بی به راحتی قابل تعویض هستند و همچنین می‌توان آن‌ها را با هم جایگزین کرد. این انعطاف‌پذیری به بهبود استاندارد USB ومدل فعلی آن در USB-C ادامه می‌دهد.

یو اس بی چه کاربردی دارد؟

USB در ابتدا برای لوازم جانبی کامپیوتر طراحی شده بود: صفحه کلید، موس، درایو دیسک خارجی، چاپگر، اسکنر، دوربین و موارد مشابه. با این حال، تلفن‌های همراه و تبلت‌ها از جمله رایج‌ترین دستگاه‌هایی هستند که از USB و اولین ورژن‌های درایوهای فلش استفاده می‌کنند. علاوه بر این، اخیراً USB به یک رابط همه کاره برای دستگاه های صوتی و تصویری مانند بلندگوها، میکروفون‌ها، مانیتورها، وب کم ها و به خصوص USB-B و USB-A در ویدئو پروژکتور ها تبدیل شده است.

قابلیت دوگانه شارژ و انتقال داده USB به این معنی است که می‌توان از آن صرفاً برای شارژ نیز استفاده کرد. پورت‌های USB روی سوکت‌های اصلی، آداپتورها و سیم‌های داخلی معمولاً برای شارژ سریع دستگاه‌های تلفن همراه دیده می‌شوند.

چگونه USB در طول سال ها بهبود یافته است؟

در حال حاضر USB دارای چهار نسخه اصلی در سه نوع است. نسخه های ارتقا یافته از USB 1.0 تا USB4، که در درجه اول افزایش سرعت را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، USB 1.0 اصلی دارای سرعت انتقال داده 1.5 مگابیت بر ثانیه با سرعت کم بود که با سرعت کامل به 12 مگابیت در ثانیه افزایش می‌یابد. سرعت انتقال اطلاعات طی سال‌های اخیر به طور قابل توجهی بهبود یافته است و USB 3.2 سرعت 20 گیگابیت در ثانیه را ارائه می‌دهد. جدیدترین مشخصات USB4 که در سال 2019 منتشر شد، در صورت اجرای کامل از طریق کابل های USB-C سرعت قابل توجه 40 گیگابیت در ثانیه را ارائه می‌دهد.

از زمان USB 3.1 که مصادف با معرفی USB-C است، بهبودهایی در سری کابل نیز در نظر گرفته شده است. ورژن‌های قبلی به قرار گرفتن در جهت خاصی برای اتصال به میزبان و دستگاه جانبی نیاز داشت، در حالی که USB 3.1 سری با دو طرف یکسان را برای مطابقت با فرم اتصال از هر دو طرف USB-C معرفی کرد.

مشخصات USB اصلی دارای دو نوع USB-A و USB-B بود. USB-A دارای سطح مقطع نازک و مستطیلی است و به طور کلی برای انتهای اتصال استفاده می‌شود. بنابراین، پورت‌های USB-A ممکن است در لپ‌تاپ‌ها، رایانه‌های رومیزی، پخش‌کننده‌های رسانه، کنسول‌های بازی و ویدئو پروژکتور‌ها یافت شوند. USB-B اصلی دارای سطح مقطع مربعی با گوشه های اریب است و به لوازم جانبی مانند چاپگر یا هارد دیسک خارجی متصل می شود.

شکل متفاوت USB-A و USB-B به تقویت جنبه تک جهتی ورژن‌های قبلی USB کمک می‌کند. جریان داده دو طرفه است، اما برق می‌تواند فقط از دستگاه میزبان به انتهای یک طرف یا گیرنده جریان یابد و بنابراین، کابل را فقط می‌توان از یک طرف متصل کرد.

ورژن‌های کوچک USB-A و USB-B با USB 2.0 ظاهر شدند. این‌ها در نسخه های مینی و میکرو عرضه می‌شوند و برای اتصال دستگاه‌های کوچک مانند موبایل و تبلت راحت‌تر هستند. با این حال، یک مشکل در هر دو نسخه اصلی، مینی و میکرو USB-Aو B این است که کانکتورها از دو طرف متقارن نیستند. این می تواند منجر به مشکل در اتصال شود زیرا ممکن است همیشه از قاب پلاستیکی مشخص نباشد که کدام طرف درست است.

کاربرد USB-B و USB-A در ویدئو پروژکتور

در ویدئو پروژکتور ازپورت USB-B برای اتصال از طریق شبکه و از پورت USB-A جهت انتقال داده از طریق فلش مموری و دانگل USB استفاده می‌شود.

USB-C چه پیشرفت هایی را به همراه دارد؟

یکی از مزایای استاندارد USB-C نسبت به پیشینیان خود، پشتیبانی آن از نرخ داده بسیار بالاتر USB 3.2 و حتی بالاتر از آن است، اما ویژگی‌های بیشتری نیز وجود دارد. اول اینکه USB-C کاملاً دو طرفه است. به بیان ساده، این بدان معناست که هر دو انتهای کابل از نظر فیزیکی یکسان هستند، بنابراین هیچ تمایزی بین میزبان و گیرنده وجود ندارد.

یو اس بی C همچنین تنوع اندازه‌های قبلی موجود برای USB-Aو USB-B را ندارد فقط کمی بزرگتر از رابط micro-B قبلی است، به این معنی که برای دستگاه‌های مختلف، از موبایل و تبلت‌‎های کوچک گرفته تا نمایشگرهای بصری بزرگتر مناسب است. بنابراین، کابل‌های USB-C کاملا قابل تعویض هستند و کاربران نیاز به نگهداری کابل‌های کمتری دارند. البته پورت‌های لپ تاپ و دسکتاپ را نیز می‌توان ساده کرد.

برگشت پذیری USB-C به معنی شارژ دو طرفه است، به این معنی که در اصل، حداقل می‌توان هر دستگاهی را از هر دستگاه دیگری شارژ کرد. نه تنها جهت کابل‌های USB قدیمی مشکل ساز بود، بلکه از همان سطح شارژ نیز پشتیبانی نمی‌کردند. با این حال، USB-C اکنون از انرژی کافی برای لپ تاپ و سایر دستگاه‌های بزرگتر پشتیبانی می‌کند. در حالی که USB-A فقط می‌تواند تا 2.5 وات و 5 ولت را پشتیبانی کند، USB-C اکنون 100 وات و 20 ولت را به راحتی برای دستگاه‌ های بزرگ‌تر پشتیبانی می‌کند.

مزیت اصلی این ویژگی، شامل شارژ عبوری است به طوریکه یک هاب یو اس بی می‌تواند به طور موثری لپ تاپ‌ها را تغذیه کرده و همچنین دستگاه‌های دیگر را به طور همزمان شارژ کند. علاوه بر این، لپ‌تاپ‌ها می‌توانند با شارژرهای USB-C قابل حمل تغذیه شوند، که انعطاف‌پذیری بیشتری در جابجایی‌ها و حمل این دستگاه‌ها ایجاد می‌کند.

یکی از اشکالات USB-A عدم تقارن دو طرف سری کانکتور بود که به طور کامل در USB-C برطرف شده است. یعنی هیچ تفاوتی بین بالا یا پایین آن وجود ندارد – می‌توانید سر کابل را به هر دو طرف بچرخانید. این به این معنی است که دیگر نیازی نیست سعی کنید کانکتور را در جهت درست در سوکت قرار دهید زیرا از هر دو طرف کار می‌کند. هر کسی که تا به حال در تلاش برای وصل کردن یک دستگاه USB با مشکل مواجه شده است، ارزش این را خواهد دانست.

USB-C می‌تواند به عنوان جایگزینی برای انواع کانکتورهای دیگر استفاده شود. کانکتورهای قدیمی mini-USB،USB-A و micro-B کاندیدهای اصلی هستند. با این حال، به دلیل سرعت انتقال داده و ظرفیت انتقال برق USB-C، می‌تواند دستگاه‌های مهم‌تری مانند نمایشگرهای بصری تعاملی با وضوح بالا را به هم متصل کند. به عنوان مثال، USB-C از وضوح 8k با رنگ 10 بیتی پشتیبانی می‌کند و جایگزین خوبی برای HDMI است.

آیا USB-C مضراتی دارد؟

USB-C نسبتا جدید است، بنابراین برخی از مشکلات در رابطه با آن وجود دارد. برخی از کاربران، شکایت داشتند که این استاندارد در تلاش است تا کارهای زیادی را برای همه دستگاه‌ها انجام دهد که خطر اجتناب ناپذیر آوردن یک راه حل جهانی به یک اکوسیستم پیچیده را به دنبال دارد. از آنجایی که USB-C یک استاندارد است، پیاده سازی‌های واقعی ممکن است متفاوت باشد و ممکن است از همه حالت‌های کاربردی پشتیبانی نکنند.

با این حال، این مشکلات دیگر چندان رایج نیستند. جامعه فناوری همیشه مشتاق پذیرش آینده است و برای حل مشکلات اولیه کارهایی انجام شده است. گسترش استفاده از آن نشان دهنده اعتماد به USB-C است. اکنون در بسیاری از دستگاه‌های تولیدکنندگان بزرگ مانند مایکروسافت و اینتل به عنوان یک استاندارد پذیرفته شده است. در واقع، اتحادیه اروپا پیشنهاد کرده است که همه دستگاه‌های الکترونیکی با هدف کاهش ضایعات الکترونیکی و راحتی بیشتر برای کاربر به USB-Cمجهز شوند. این که USB-C استاندارد شود فقط مسئله زمان است.

کلام آخر

USB-Cیک فناوری آینده نگر است که شامل پشتیبانی برای توسعه پروتکل‌های ارتباطی است که هنوز وجود ندارد، بنابراین هنوز جای زیادی برای پیشرفت آن وجود دارد. تفاوت‌های USB-B ،USB-C و USB-A ممکن است گیج‌کننده به نظر برسند، اما USB-C پیشرفت بزرگی در دو دهه اخیر ایجاد کرده و به نظر می‌رسد که همه چیز را در آینده روشن کند.

از آنجایی که ما به طور فزاینده ای از دستگاه‌های بیشتری در زندگی خود استفاده می‌کنیم، چه برای محل کار، مدرسه یا سرگرمی، بسیار مهم است که بدانیم USB-C به احتمال زیاد پورت آینده خواهد بود.